Yasap op tv Ned 2
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne
01 November 2009 | Indonesië, Batavia
Hallo allemaal,
Ik begin maar even met een nieuwtje: Yasap komt deze week op tv. De uitzending is op zondag 8 november om 14 uur ’s middags op Nederland 2. De opnames zijn gemaakt in maart ‘09, ongeveer 2 maanden voor ik hier kwam werken. Ik heb de uitzending zelf nog niet gezien en weet dus niet wat ze precies zullen uitzenden, maar het is misschien wel leuk om een beeld te krijgen van waar ik aan het werk ben. Op www.yasap.nl is meer te lezen over de uitzending en ook over de stichting.
De afgelopen maand heeft Yvonne (NL meisje) ook bij Yasap gewerkt. Wel fijn om alles wat je meemaakt nu met iemand te kunnen delen. We zijn in deze maand opnieuw naar Benu geweest, waar al veel veranderd is. Ik vind het wel interessant om naast het werken op de kleuterschool en in het kindertehuis nu ook meer te leren over de andere programma’s waar Yasap aan werkt, zoals het landbouwprogramma in Benu (microkrediet / ecotoerisme) en gezondheidszorg. Nu het spreken van de taal ook steeds makkelijker gaat kun je er ook meer over vragen en meedenken. Ik was al eens eerder in Benu geweest, maar ik herkende het nu bijna niet terug. Het hele land is ‘schoongemaakt’ en er zijn inmiddels 100 bananenbomen geplant. Dit was een heel werk, omdat de grond erg hard is. Per persoon konden ze maar 2 gaten graven per dag. De mensen uit het dorp worden ook betrokken bij het werk. Terwijl we er rond liepen kwamen er verschillende mensen even kijken. Ze vinden het erg bijzonder hoe Yasap het nu voor elkaar heeft gekregen dat op het hele land water stroomt d.m.v. het maken van irrigatiekanalen.
Het gezondheidsprogramma van Yasap was de afgelopen tijd vooral gericht op HIV/AIDS, maar dat wordt nu aangepast aan algemene gezondheidszorg. Er is een verpleegster aangenomen die de mensen in het dorp zal gaan bezoeken en gegevens in kaart moet brengen. Daarbij wordt eerst aandacht besteedt aan de risicogroepen, zoals zwangere vrouwen, jonge kinderen van 0-5 jaar en jongeren. Volgende week zal er op de basisscholen voorlichting worden gegeven over persoonlijke hygiëne en daarna zullen we het dorp in gaan om de mensen te bezoeken en voorlichting te geven.
Een paar weken geleden al eens meegeweest om met een van de ouders van de kinderen te praten. Wel indrukwekkend als je ziet hoe eenvoudig de mensen hier leven. Geen electriciteit, stromend water en vaak maar 1 ruimte waar meerdere mensen samen in leven. Kippen, katten etc. lopen gewoon rond in huis. Eenmaal aangekomen bleek de moeder ’s morgens al vertrokken te zijn om water te halen en het was niet duidelijk wanneer ze terug zou komen. De kinderen zijn dan alleen thuis en één van de meisjes, een jaar of 9, begon alvast maar wat rijst te koken voor haar en haar zusje. Wel bijzonder om te zien en dan weet je ook dat de kinderen het in het kindertehuis eigenlijk heel goed hebben.
Naast Benu zijn we ook een dagje met Stef, Debby en Marsa naar Kupang geweest om te ‘winkelen’. Hier gaat dat toch wat anders dan in Nederland. Van te voren wordt er afgesproken welke winkels we bij langs gaan en eenmaal in de winkel vragen de anderen wat je nodig hebt. Een poging gedaan om wat kleding te kopen, maar dat is hier nog niet zo makkelijk. Andere mode en niet mijn smaak. Ik loop liever niet meer met een t-shirt met Winny the Pooh of Mickey Mouse erop;-). Er werd ook al een t-shirt voor me omhoog gehouden met in grote letters ‘Playboy’ erop, eh.....nee toch maar niet.....De anderen hebben dan ook geen idee wat dat betekent en je ziet ook wel vaker mensen lopen met vreemde engelse teksten op hun t-shirt.
Als je uiteindelijk wel iets leuks ziet, is het veeeel te klein! Je voelt je sowieso snel dik hier en soms wordt het ook gewoon tegen je gezegd. Laatst op de kleuterschool gaf Debby een voorbeeld aan de kinderen over de begrippen zwaar en licht. Ze vroeg wie er benenden zou zitten als wij op een wip-wap zouden zitten. De kinderen hoefden niet eens na te denken en zeiden meteen in koor: Ibu Rianne! Nou, dat is dan ook weer duidelijk....
Na het winkelen in Kupang zijn we samen gaan picknicken in een park. Naar een waterval gelopen, waarvoor we eerst over een bruggetje moesten waarbij de helft van de planken ontbrak. Sowieso worden de parken hier niet echt goed onderhouden, terwijl je er wel voor moet betalen. Nergens een prullenbak te zien en dus overal afval op de grond.
Ook een keer meegeweest naar de markt, met Marsa en Arance. Leuk om eens te zien, maar wel erg veel mensen dus je moet goed op je spullen passen. Je wordt ook de hele tijd aangestaard of aangesproken. Met Arance nog nieuwe slippers gekocht en direct maar even geprobeerd om af te dingen. Ze vroegen natuurlijk een veel te hoge prijs, maar volgehouden en ze uiteindelijk voor een mooi prijsje meegekregen. Marsa heeft altijd heel wat boodschappen nodig voor het kindertehuis, dus aan het eind worden al je spullen in een houten kar gestopt en wordt deze voor je naar de weg gebracht, waar je op de bemo kunt stappen. Vond het wel moeilijk om zo’n oude man de kar te laten duwen terwijl jij er zelf naast loopt met lege handen. En dan krijgt hij er ook maar 2000 rupiah voor (zo’n 20 cent).
In het kindertehuis samen met Yvonne sexuele voorlichting gegeven aan de kinderen. We hebben dit in verschillende leeftijdsgroepjes gedaan. Eerst de jongste kinderen vanaf een jaar of 9/10, daarna de kinderen van de middelbare school en als laatste de oudste kinderen. Van te voren met de staf overlegd hoe we het het beste aan konden pakken en wat we wel en niet konden (lees: mochten) vertellen. In het begin werd er nogal terughoudend gereageerd. Het is nog erg een taboe en ze zijn volgens mij ook een beetje bang dat je alleen maar moeilijke vragen krijgt. Ik had zelf verwacht dat de kinderen erg verlegen en gesloten zouden zijn, maar dat viel me heel erg mee. De kinderen waren heel nieuwsgierig en vonden het boek dat we erbij gebruikten uit Nederland erg grappig, wat het eigenlijk heel gezellig maakte. De kinderen durfden ook vragen te stellen en de volgende dag waren er kinderen bij die het boek nog een keer wilden bekijken of nog iets wilden vragen of ergens mee zaten.
Op de kleuterschool werken we nog steeds in groepjes en dan help ik mee met lesgeven. Ik moet nog steeds heel!!! veel geduld hebben. De ene dag gaat het beter dan de andere. De kinderen zijn erg druk en worden niet altijd consequent op hun gedrag aangesproken. Daarnaast bereiden de juffen soms hun les voor terwijl de kinderen nog in de klas aanwezig zijn. Dit zorgt er voor dat de kinderen helemaal hun eigen gang gaan en opnieuw alles uit de kast getrokken wordt. De kinderen schreeuwen ook veel naar elkaar. Er werd al tegen me gezegd dat ik dat ook maar wat meer moest doen, dat de kinderen dan beter luisteren. Gezegd dat het belangrijker is dat de kinderen leren om gewoon te praten en moeten luisteren als juf 1x roept. Af en toe ga ik wel eens voor de klas zitten om het met de kinderen over de regels te hebben. Deze week heb ik dat met pictogrammen gedaan en dat ging heel goed. Op deze manier hoef je ook niet steeds elk kind apart aan te spreken, maar dan gelden de regels voor de hele groep. Maar het is dan wel belangrijk dat dit steeds herhaald wordt en de regels door iedereen consequent gebruikt worden, anders heeft het weinig zin.
Met de kinderen weer creatief bezig geweest. Ze vinden dit nog steeds erg leuk. We hebben het infobord wat opgevrolijkt, boekenleggers gemaakt en zijn creatief geweest met wc rollen. Niemand gebruikt hier wc papier, dus ik was wel even een tijdje bezig om deze in m’n eentje te verzamelen;-)
Een paar weken terug ging ik mee naar een andere kleuterschool en daar zag ik dat de juf één van de werkjes ook had gemaakt bij haar in de klas. Dit was wel heel erg leuk om te zien en ze willen dus graag ideeen van je overnemen. Ze hebben ook gevraagd of ik de volgende keer meekom als ze als kleuterjuffen bij elkaar komen om nieuwe voorbeelden te laten zien.
De Engelse lessen gaan ook nog steeds door. De afgelopen tijd hebben de kinderen ook veel mee moeten helpen op de sawa en dan gaat dat dus voor. Vaak hang ik dan een oefening of tekening op het bord waarbij de kinderen zelf de engelse woorden moeten invullen. En Engels praten kun je natuurlijk de hele dag door doen.
Het was wel leuk om te merken toen Yvonne hier kwam, dat een aantal kinderen in het Engels vragen aan haar gingen stellen. Ze vonden dit nog wel moeilijk, maar ze durfden het wel. In het begin vonden ze het ook eng om iets op het bord te moeten schrijven, bang om het fout te doen. Maar nu willen ze allemaal wel naar voren komen.
Ik geef vooral basis engels en herhaal de oefeningen ook regelmatig. Op school krijgen de kinderen al op een veel hoger niveau engels, maar daar begrijpen ze niets van. Als ik ze help met hun engelse huiswerk, weten ze soms niet wat de opdracht is of ze moeten vragen beantwoorden over een verhaal. Soms hebben ze het boek dan niet, of er staan fouten in. Ook wordt er door de leerkrachten regelmatig verkeerd op het bord geschreven.
Over iets meer dan twee weken moet ik ‘even’ het land uit om een nieuw visum aan te vragen voor de volgende 6 maanden. Ik hoop dat dit gaat lukken. Ik wist dit van te voren en zal hiervoor naar Oost-Timor gaan.
Tot slot iedereen weer heel (!!!) erg bedankt voor de vele berichtjes, ook op mijn mail. Heel erg leuk dat iedereen meeleeft en dat ik ook een beetje op de hoogte wordt gehouden van hoe het in Nederland gaat. Boer zoekt vrouw is inmiddels ook weer begonnen hoorde ik? En de pepernoten liggen vast ook al weer in de winkel, die zal ik hier wel gaan missen. Oliebollen worden hier ook gebakken, dus dat komt helemaal goed!
Sampai jumpa lagi!!
Liefs, Rianne
Ik begin maar even met een nieuwtje: Yasap komt deze week op tv. De uitzending is op zondag 8 november om 14 uur ’s middags op Nederland 2. De opnames zijn gemaakt in maart ‘09, ongeveer 2 maanden voor ik hier kwam werken. Ik heb de uitzending zelf nog niet gezien en weet dus niet wat ze precies zullen uitzenden, maar het is misschien wel leuk om een beeld te krijgen van waar ik aan het werk ben. Op www.yasap.nl is meer te lezen over de uitzending en ook over de stichting.
De afgelopen maand heeft Yvonne (NL meisje) ook bij Yasap gewerkt. Wel fijn om alles wat je meemaakt nu met iemand te kunnen delen. We zijn in deze maand opnieuw naar Benu geweest, waar al veel veranderd is. Ik vind het wel interessant om naast het werken op de kleuterschool en in het kindertehuis nu ook meer te leren over de andere programma’s waar Yasap aan werkt, zoals het landbouwprogramma in Benu (microkrediet / ecotoerisme) en gezondheidszorg. Nu het spreken van de taal ook steeds makkelijker gaat kun je er ook meer over vragen en meedenken. Ik was al eens eerder in Benu geweest, maar ik herkende het nu bijna niet terug. Het hele land is ‘schoongemaakt’ en er zijn inmiddels 100 bananenbomen geplant. Dit was een heel werk, omdat de grond erg hard is. Per persoon konden ze maar 2 gaten graven per dag. De mensen uit het dorp worden ook betrokken bij het werk. Terwijl we er rond liepen kwamen er verschillende mensen even kijken. Ze vinden het erg bijzonder hoe Yasap het nu voor elkaar heeft gekregen dat op het hele land water stroomt d.m.v. het maken van irrigatiekanalen.
Het gezondheidsprogramma van Yasap was de afgelopen tijd vooral gericht op HIV/AIDS, maar dat wordt nu aangepast aan algemene gezondheidszorg. Er is een verpleegster aangenomen die de mensen in het dorp zal gaan bezoeken en gegevens in kaart moet brengen. Daarbij wordt eerst aandacht besteedt aan de risicogroepen, zoals zwangere vrouwen, jonge kinderen van 0-5 jaar en jongeren. Volgende week zal er op de basisscholen voorlichting worden gegeven over persoonlijke hygiëne en daarna zullen we het dorp in gaan om de mensen te bezoeken en voorlichting te geven.
Een paar weken geleden al eens meegeweest om met een van de ouders van de kinderen te praten. Wel indrukwekkend als je ziet hoe eenvoudig de mensen hier leven. Geen electriciteit, stromend water en vaak maar 1 ruimte waar meerdere mensen samen in leven. Kippen, katten etc. lopen gewoon rond in huis. Eenmaal aangekomen bleek de moeder ’s morgens al vertrokken te zijn om water te halen en het was niet duidelijk wanneer ze terug zou komen. De kinderen zijn dan alleen thuis en één van de meisjes, een jaar of 9, begon alvast maar wat rijst te koken voor haar en haar zusje. Wel bijzonder om te zien en dan weet je ook dat de kinderen het in het kindertehuis eigenlijk heel goed hebben.
Naast Benu zijn we ook een dagje met Stef, Debby en Marsa naar Kupang geweest om te ‘winkelen’. Hier gaat dat toch wat anders dan in Nederland. Van te voren wordt er afgesproken welke winkels we bij langs gaan en eenmaal in de winkel vragen de anderen wat je nodig hebt. Een poging gedaan om wat kleding te kopen, maar dat is hier nog niet zo makkelijk. Andere mode en niet mijn smaak. Ik loop liever niet meer met een t-shirt met Winny the Pooh of Mickey Mouse erop;-). Er werd ook al een t-shirt voor me omhoog gehouden met in grote letters ‘Playboy’ erop, eh.....nee toch maar niet.....De anderen hebben dan ook geen idee wat dat betekent en je ziet ook wel vaker mensen lopen met vreemde engelse teksten op hun t-shirt.
Als je uiteindelijk wel iets leuks ziet, is het veeeel te klein! Je voelt je sowieso snel dik hier en soms wordt het ook gewoon tegen je gezegd. Laatst op de kleuterschool gaf Debby een voorbeeld aan de kinderen over de begrippen zwaar en licht. Ze vroeg wie er benenden zou zitten als wij op een wip-wap zouden zitten. De kinderen hoefden niet eens na te denken en zeiden meteen in koor: Ibu Rianne! Nou, dat is dan ook weer duidelijk....
Na het winkelen in Kupang zijn we samen gaan picknicken in een park. Naar een waterval gelopen, waarvoor we eerst over een bruggetje moesten waarbij de helft van de planken ontbrak. Sowieso worden de parken hier niet echt goed onderhouden, terwijl je er wel voor moet betalen. Nergens een prullenbak te zien en dus overal afval op de grond.
Ook een keer meegeweest naar de markt, met Marsa en Arance. Leuk om eens te zien, maar wel erg veel mensen dus je moet goed op je spullen passen. Je wordt ook de hele tijd aangestaard of aangesproken. Met Arance nog nieuwe slippers gekocht en direct maar even geprobeerd om af te dingen. Ze vroegen natuurlijk een veel te hoge prijs, maar volgehouden en ze uiteindelijk voor een mooi prijsje meegekregen. Marsa heeft altijd heel wat boodschappen nodig voor het kindertehuis, dus aan het eind worden al je spullen in een houten kar gestopt en wordt deze voor je naar de weg gebracht, waar je op de bemo kunt stappen. Vond het wel moeilijk om zo’n oude man de kar te laten duwen terwijl jij er zelf naast loopt met lege handen. En dan krijgt hij er ook maar 2000 rupiah voor (zo’n 20 cent).
In het kindertehuis samen met Yvonne sexuele voorlichting gegeven aan de kinderen. We hebben dit in verschillende leeftijdsgroepjes gedaan. Eerst de jongste kinderen vanaf een jaar of 9/10, daarna de kinderen van de middelbare school en als laatste de oudste kinderen. Van te voren met de staf overlegd hoe we het het beste aan konden pakken en wat we wel en niet konden (lees: mochten) vertellen. In het begin werd er nogal terughoudend gereageerd. Het is nog erg een taboe en ze zijn volgens mij ook een beetje bang dat je alleen maar moeilijke vragen krijgt. Ik had zelf verwacht dat de kinderen erg verlegen en gesloten zouden zijn, maar dat viel me heel erg mee. De kinderen waren heel nieuwsgierig en vonden het boek dat we erbij gebruikten uit Nederland erg grappig, wat het eigenlijk heel gezellig maakte. De kinderen durfden ook vragen te stellen en de volgende dag waren er kinderen bij die het boek nog een keer wilden bekijken of nog iets wilden vragen of ergens mee zaten.
Op de kleuterschool werken we nog steeds in groepjes en dan help ik mee met lesgeven. Ik moet nog steeds heel!!! veel geduld hebben. De ene dag gaat het beter dan de andere. De kinderen zijn erg druk en worden niet altijd consequent op hun gedrag aangesproken. Daarnaast bereiden de juffen soms hun les voor terwijl de kinderen nog in de klas aanwezig zijn. Dit zorgt er voor dat de kinderen helemaal hun eigen gang gaan en opnieuw alles uit de kast getrokken wordt. De kinderen schreeuwen ook veel naar elkaar. Er werd al tegen me gezegd dat ik dat ook maar wat meer moest doen, dat de kinderen dan beter luisteren. Gezegd dat het belangrijker is dat de kinderen leren om gewoon te praten en moeten luisteren als juf 1x roept. Af en toe ga ik wel eens voor de klas zitten om het met de kinderen over de regels te hebben. Deze week heb ik dat met pictogrammen gedaan en dat ging heel goed. Op deze manier hoef je ook niet steeds elk kind apart aan te spreken, maar dan gelden de regels voor de hele groep. Maar het is dan wel belangrijk dat dit steeds herhaald wordt en de regels door iedereen consequent gebruikt worden, anders heeft het weinig zin.
Met de kinderen weer creatief bezig geweest. Ze vinden dit nog steeds erg leuk. We hebben het infobord wat opgevrolijkt, boekenleggers gemaakt en zijn creatief geweest met wc rollen. Niemand gebruikt hier wc papier, dus ik was wel even een tijdje bezig om deze in m’n eentje te verzamelen;-)
Een paar weken terug ging ik mee naar een andere kleuterschool en daar zag ik dat de juf één van de werkjes ook had gemaakt bij haar in de klas. Dit was wel heel erg leuk om te zien en ze willen dus graag ideeen van je overnemen. Ze hebben ook gevraagd of ik de volgende keer meekom als ze als kleuterjuffen bij elkaar komen om nieuwe voorbeelden te laten zien.
De Engelse lessen gaan ook nog steeds door. De afgelopen tijd hebben de kinderen ook veel mee moeten helpen op de sawa en dan gaat dat dus voor. Vaak hang ik dan een oefening of tekening op het bord waarbij de kinderen zelf de engelse woorden moeten invullen. En Engels praten kun je natuurlijk de hele dag door doen.
Het was wel leuk om te merken toen Yvonne hier kwam, dat een aantal kinderen in het Engels vragen aan haar gingen stellen. Ze vonden dit nog wel moeilijk, maar ze durfden het wel. In het begin vonden ze het ook eng om iets op het bord te moeten schrijven, bang om het fout te doen. Maar nu willen ze allemaal wel naar voren komen.
Ik geef vooral basis engels en herhaal de oefeningen ook regelmatig. Op school krijgen de kinderen al op een veel hoger niveau engels, maar daar begrijpen ze niets van. Als ik ze help met hun engelse huiswerk, weten ze soms niet wat de opdracht is of ze moeten vragen beantwoorden over een verhaal. Soms hebben ze het boek dan niet, of er staan fouten in. Ook wordt er door de leerkrachten regelmatig verkeerd op het bord geschreven.
Over iets meer dan twee weken moet ik ‘even’ het land uit om een nieuw visum aan te vragen voor de volgende 6 maanden. Ik hoop dat dit gaat lukken. Ik wist dit van te voren en zal hiervoor naar Oost-Timor gaan.
Tot slot iedereen weer heel (!!!) erg bedankt voor de vele berichtjes, ook op mijn mail. Heel erg leuk dat iedereen meeleeft en dat ik ook een beetje op de hoogte wordt gehouden van hoe het in Nederland gaat. Boer zoekt vrouw is inmiddels ook weer begonnen hoorde ik? En de pepernoten liggen vast ook al weer in de winkel, die zal ik hier wel gaan missen. Oliebollen worden hier ook gebakken, dus dat komt helemaal goed!
Sampai jumpa lagi!!
Liefs, Rianne
-
02 November 2009 - 13:18
Grietje Kloeze:
Hoi Rianne
Leuk om weer een verhaal van je te lezen. Je kunt leuk schrijven!
We zullen komende zondag gaan kijken, als we hetniet vergeten.
Wees Gode bevolen, groetjes fam Kloeze -
02 November 2009 - 20:01
Marion:
Hoi hoi!
Leuk om weer wat van je te lezen. Je doet veel zeg! Erg leuk om te merken, lijkt me, dat de kinderen het ook oppakken!
Is het regenseizoen inmiddels al begonnen?
Geniet van je "minivakantie" als je straks naar Oost-Timor gaat! Hopen dat het voorspoedig zal verlopen met je visum aanvraag....
Liefs Marion de groetjes van Anton.
-
02 November 2009 - 23:31
DamarisLintangToelle:
Hoi Rianne,
Leuk om je verhaal te lezen. Nu zie ik pas hoe de verschillen zijn tussen het leven in Indonesia en hier in NL.Ik kom zelf uit Timor en zat op een Adventistische middelbare school in Noelbaki.
Ik werk in het verzorginghuis waar je oma woont. Van haar had ik over je gehoord. Wat leuk,,,, -
03 November 2009 - 09:56
Karleen:
Hallo Rianne,
Leuk hoor om weer over je vele belevenissen te lezen !
Nog bedankt voor je kaart vanuit Indonesie erg leuk!
We wensen je heel veel plezier verder nog!
En succes met het regelen van je visum, hopenlijk gaat het allemaal lukken.
Liefs vanuit Nederland!
Harry Dianne en Karleen -
03 November 2009 - 14:18
Brenda:
Hey Rianne,
Super verhaal weer. Vroeg me één ding af.. als ze daar geen toiletpapier gebruiken, wat gebruiken ze dan wel? Bananenbladeren o.i.d. ;)
Volgens mij heb je behoorlijk drukke dagen, het lijkt wel steeds drukker te worden.
Erg leuk dat er nog een Nederlands meisje bij Yasap heeft gewerkt. Houd je de Nederlandse taal tenminste ook nog een beetje bij ;)
Heb de uitzending van Yasap in m'n agenda gezet, ga ik zeker even kijken. Heb je toch iets meer een beeld van waar je precies zit en wat je doet. Jammer dat jij er toen nog niet was..
Tot mails!
Liefs Brenda
-
05 November 2009 - 21:19
Greetje De Rink:
Voor het eerst even op je site gekeken heel indrukwekkend, veel succes met alles daar
groet -
05 November 2009 - 21:35
Albert En Mathilda:
Hoi Rianne,
Lekker weer bijgelezen. Altijd leuk, het leest lekker weg.
We kunnen zondag niet kijken omdat we dan met Annelieke in de kerk zitten, die begint ook om 2 uur, maar gelukkig hebben we nog "uitzending gemist" en daar zullen we zeker even naar kijken volgende week.
Een goede tijd als je er even uit moet en we hopen voor je dat het gaat lukken met je visum.
Groetjes en suczegen!!
Albert en Mathilda -
06 November 2009 - 19:56
Ina En Piet Plieger:
groeten en veel plezier nog daar! groeten fam. plieger -
08 November 2009 - 21:53
Pappa En Mamma:
hallo Rianne,
We hebben na de uitzending van Yasap een nog duidelijker beeld van waar jij zit.Ook kwamen dingen bekend voor van je verhalen en foto's.Het douchen lijkt mij minder prettig al is het wel "verfrissend". Leuk dat je nu ook een paar keer op de foto staat.Kunnen we zien of je ook veranderd ben. Volgens ons niet!Tot vrijdag (aan de telefoon).
liefs pappa en mamma -
10 November 2009 - 09:30
Brenda:
Hey Rianne,
Heb de uitzending van afgelopen zondag gezien hoor. Herkende de mensen en sommige kinderen van je foto's. Heb nu ook een beeld van waar je zit en wat je doet. Ga zo even je foto's kijken, want ik zag dat je weer nieuwe hebt toegevoegd. Succes daar!
Kus Brenda -
10 November 2009 - 17:21
Tante Janny:
Hallo Rianne,
Leuk om weer een verslag van je te lezen. Zondag hebben we "jouw" uitzending opgenomen(want we hadden om half 3 kerk) en later bekeken. Net bekeek ik de foto's bij je verslag en dan zie je bekende dingen.
Hier op de basisschool hebben ze sinds een paar jaar een afgesproken "stilte-teken": als de juf of meester zijn hand omhoog steekt neemt ieder kind die het ziet dat over en houdt dan (als het goed is) zijn mond. Voorwaarde is wel dat de kinderen ( of enkele) naar de juf of meester kijkt! Dus ik weet niet of dit op "jouw" school zou werken. In elk geval veel plezier met je werk! En veel sterkte met het aanvragen van een nieuw visum. Tot "horens" -
14 November 2009 - 11:09
Petra:
Hoi Rianne,
Leuk om weer een heel verhaal van je te hebben gelezen. En ook de foto's zijn weer sprekend. Veel plezier en succes in Oost-Timor, ben benieuwd hoe het daar is en of er veel verschillen zijn..
De pepernoten liggen hier idd alweer een aantal weken in de schappen.. De oliebollen zal ik dit jaar gaan missen, want ik ga met kerst voor een maand naar Australie..ontzettend veel zin in dus!!
Ik blijf je volgen..
Liefs van Petra -
15 November 2009 - 21:44
Ineke Jansma:
Hoi Rianne,
Vorige week hebben we even naar de uitzending gekeken. We lezen je verslag en vinden het allemaal erg interessant.
Ik heb de indruk dat je je wel voor leerkracht kunt uitgeven, als ik zie wat jij allemaal doet! We gaan inderdaad richting Sinterklaas. Gisteren is hij aangekomen. De kindertjes worden ook allemaal wat drukker. Met ons is alles goed. Dank voor je leuke verslagen. Veel plezier en tot een volgende keer. Groetjes van ons allen, tante Ineke -
16 November 2009 - 22:52
Johan Berends:
Hoi Rianne,
leuk om je verhaal weer te lezen. Ik heb de uitzending van Yasap ook gezien en vond het van zeer goede kwaliteit, echt boeiend.
Opa en Oma hebben het ook gezien en vonden het ook leuk. Ga zo door en veel succes,
groetjes van ons allemaal.
-
19 November 2009 - 14:44
Pappa En Mamma:
Lieve Rianne,
Fijn dat je goed bent aangekomen in Dili. wat heb je al weer een mensen ontmoet en wat moet je een geduld hebben bij de ambassade. Geniet van deze "vakantie".We hopen dat je het visum maandag op kunt halen, dan is het toch nog snel gegaan.Je moet er wel even de tijd voor nemen, maar dan heb je ook wat.
lies p&m -
23 November 2009 - 20:20
Andries:
Hey Rian!
Vorige week de uitzending van Yasap gezien. Indrukwekkend om te zien wat daar allemaal gebeurd en om te lezen hoe jij je steentje bijdraagt.
Succes de komende tijd!
Gr. -
23 November 2009 - 20:28
Fam. Grooten:
Lieve Rianne,
Zo hehe, eindelijk even tijd om jouw update te lezen. Weer heel wat beleefd dus. En als ik het bericht van je ouders lees heb je (hopelijk) vandaag je visum opgehaald? Ongelooflijk dat er alweer een half jaar voorbij is! Hopelijk mag je nog weer een half jaar dankbaar werk verrichten. Heel veel succes daar!!
O ja, heb je onze kaart + foto nog ontvangen van de BRRRM-dag??
Liefs,
Derk, Rianne & Maegan -
27 November 2009 - 12:50
Hendrik En Nelian :
Hey Rianne,
Wat gaaf dat je dit werk kunt en wilt doen! We hebben de uitzendig helaas gemist (al waren we er nog op gewezen door je ouders) maar via je site krijgen we al een redelijk goed beeld... Je zult nu wel in Oost-Timor zitten (?), veel succes en Gods zegen toegewenst bij je werk!
groetjes, Hendrik en Nelian -
27 November 2009 - 17:32
Pappa En Mamma:
Lieve Rianne,
Fijn dat je weer terug bent in Noelbaki. Je kunt weer een half jaar vooruit.We hopen dat je weer wat energie hebt opgedaan en met veel plezier het 2e halfjaar daar kunt "werken".De groeten aan iedereen daar.
pappa en mamma -
05 December 2009 - 19:45
Brinkies:
HE Rianne!
Is het allemaal goed gegaan met je nieuwe visum? Je zit nu dus precies op de helft. Nog steeds erg naar je zin lees ik. Kan je ook al een beetje de taal vandaar spreken? Wat spreken ze daar eigenlijk, indonsies ;-)
Op Legakker 2 is er zojuist Sinterklaas gevierd. Iedereen is goed verwend en helemaal blij en gelukkig. Sinterklaas is vanmiddag ook op de groep geweest met 3 pieten om de kadootjes te brengen. VET spannend natuurlijk. Nu zitten we naar de nieuwe cd 's te luisteren die ze allemaal hebben gekregen. Het was een hele gezellige avond!
Tot het volgende berichtje!
Liefs E, R, M, B, Anietha en Marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
